PŁASKOWYŻ

Kultura Indian Płaskowyżu była definiowana przez warunki geograficzne – Płaskowyż Columbia i jego rzeki – największe z nich, czyli Columbia i Frazer oraz ich liczne dopływy.

Rzeki dostarczały podstawowego pożywienia: ryb, w tym głównie łososi, ale także pstrągów i jesiotrów. Jeśli chodzi o rośliny jadalne, to Indianie Płaskowyżu mieli do dyspozycji jedynie korzonki.

Płaskowyż był dość słabo zaludniony, wioski skupione były głównie wzdłuż brzegów rzek. Dominowały dwie grupy językowe:

• – w południowej części regionu, rozciągającej się od rzeki Columbia do Wielkiej Kotliny, żyły plemiona mówiące językami typu Penutian: Klamath, Modoc, Nez Perce, Cayuse, Palouse, Chinook, których wspólni przodkowie przybyli tu prawdopodobnie przed 6 tysiącami lat p.n.e.
• – na północ od rzeki Columbia aż po Kanadę żyły plemiona z rodziny językowej Salish: Coeur d'Alene, Flathead, Kalispel, Spokane, lilloet, Ntylakyapamuk i Shuswap. Ich przodkowie osiedlili się tu ok. 1,5 tys. lat pne. Po kontakcie z białymi duży wpływ na plemiona Płaskowyżu zaczęły odgrywać plemiona z Wielkich Równin, np. pod ich wpływem plemię Nez Perce wyspecjalizowało się w hodowli i treningu koni (słynna rasa Appaloosa).